KONVENTA KONSULLORE NDËRMJET REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË DHE REPUBLIKËS SË KROACISË

Neni 39

1. Autoritetet kompetente të shtetit pritës do të njoftojnë zyrtarin konsullor mbi nevojën e vendosjes së mbikëqyrjes ose kujdestarisë për të miturit ose për personat të cilët nuk kanë zotësinë e plotë për veprime ligjore, që janë shtetas të shtetit dërgues, ose rreth nevojës për mbrojtjen e pronës që gjendet në shtetin pritës, përderisa pavarësisht nga arsyet, nuk mund të administrohet nga shtetasit e shtetit dërgues.

2. Në konsultim me autoritetet kompetente të shtetit pritës funksionari konsullor mund të informojë shtetasit e shtetit dërgues mbi çështjet e përmendura në paragrafin 1 të këtij neni dhe veçanërisht mund të propozojë personat që mund të shërbejnë si mbikëqyrës ose kujdestarë.

3. Në qoftë se nuk është i siguruar administrimi i pasurisë të të miturve ose personave që u mungon zotësia e plotë për transaksione ligjore, zyrtari konsullor mund të propozojë personin i cili mund të veprojë si administrator, ose t’u drejtohet autoriteteve kompetente të shtetit pritës të marrin masat e nevojshme.

Neni 41

1. Autoritetet kompetente të shtetit pritës pa vonesë do të njoftojnë zyrtarin konsullor për hapjen e trashëgimisë në atë shtet të një shtetasi të shtetit dërgues nëse trashëgimtari ligjor ose legatari është shtetas i shtetit dërgues dhe nuk ka një përfaqësues të autorizuar në shtetin pritës.

2. Kur autoritetet kompetente të shtetit pritës marrin informacion mbi hapjen e trashëgimisë së shtetasit të vdekur të shtetit dërgues në shtetin pritës, i cili nuk ka trashëgimtar ose ekzekutor të testamentit në shtetin pritës, ata do të njoftojnë pa vonesë zyrtarin konsullor të shtetit dërgues.

3. Zyrtari Funksionar konsullor ka të drejtë të:

a) të ndërmarrë mesat përkatëse në përputhje me ligjet dhe rregullat e shtetit pritës për mbrojtjen dhe ruajtjen e trashëgimisë së shtetasit të vdekur të shtetit dërgues, e cila gjendet në territorin e shtetit pritës. Për të mbrojtur interesat e shtetasve të shtetit dërgues, ai mund t’i drejtohet autoriteteve kompetente të shtetit pritës dhe të kërkojë marrjen e masave të përshtatshme për të mbrojtur dhe ruajtur trashëgiminë e të vdekurit, dhe të kërkojë që të informohen për masat e marra dhe të jetë i pranishëm në inventarizimin dhe vulosjen e trashëgimisë, në qoftë se ky shtetas nuk është në ndonjë mënyrë tjetër i përfaqësuar.

b) të përfaqësojë dhe të mbrojë interesat para gjykatave dhe autoriteteve të tjera të shtetit pritës të një shtetasi të shtetit dërgues që ka ose kërkon të drejta mbi trashëgimin e gjendur në territorin e shtetit pritës pavarësisht nga shtetësia e të vdekurit, nëse shtetasi nuk gjendet në shtetin pritës ose është nën moshë, derisa ai të emërojë përfaqësuesin e tij.

4. Në rastin e hapjes së trashëgimisë së shtetasit të shtetit dërgues, autoritetet e shtetit pritës do t’i paraqesin zyrtarit konsullor një kopje të testamentit dhe të gjithë të dhënat e vlefshme mbi trashëgimtarët dhe vend qëndrimet e tyre, si dhe përbërjen dhe vlerën e trashëgimisë, si dhe informacion nëse është filluar procesi i trashëgimisë dhe në ç’fazë është ai.

5. Zyrtari konsullor, do të bashkëpunojë dhe do t’i ofrojë ndihmë, direkte ose nëpërmjet përfaqësuesit të tij, autoriteteve kompetente të shtetit pritës gjatë zbatimit të masave të parashikuara në paragrafët 3 dhe 4 të këtij neni.

6. Në qoftë se me mbarimin e procesit ose të formaliteteve të tjera në lidhje me trashëg iminë në shtetin pritës pronat e luajtshme ose vlera që sigurohet nga shitja e pronave të luajtshme ose të paluajtshme i takojnë trashëgimtarit, trashëgimtarit ligjor ose legatarit që është shtetas i shtetit dërgues dhe i cili nuk ka banim në shtetin pritës dhe nuk ka përfaqësuesin e tij atje, kjo pasuri ose vlera e saj nga shitja do t’i jepet funksionarit konsullor me kushtin që:

a) të jetë e konfirmuar zotësia e tij si trashëgimtar, trashëgimtar ligjor apo legatar;

b) autoritetet përkatëse të shtetit pritës të miratojnë në qoftë se është e nevojshme, kalimin e të ardhurave të trashëgimisë ose të vlerës së tyre të shitur;

c) të gjitha borxhet, të njoftuara përpara afatit të fundit të parashikuar nga legjislacioni i shtetit pritës të jenë të paguar ose siguruar;

d) që të gjitha taksat apo tatimet trashëgimore të jenë paguar ose siguruar.